“Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden, maar wie niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden.”
Markus 16:16 HSV

In de hele kerkgeschiedenis is de waterdoop altijd al een punt van discussie geweest. Honderden jaren lang werd alleen de kinderdoop gezien als de juiste vorm van dopen. Dankzij de anabaptisten kwam daar rond 1534 verandering in en werden oude Bijbelse waarheden rond de volwassendoop opnieuw ontdekt. Voordat je gedoopt kunt worden zal je volgens de Bijbel eerst een besef van zonde moeten hebben en geloven in het offer van de Heere Jezus. Alleen al om die reden (er zijn er nog wel meer) sluit dit baby’s en kleine kinderen uit van de waterdoop.

Deze waarheden hebben we gelukkig al weer honderden jaren bij ons, en toch blijkt nu dat het soms halve waarheden waren….
Want het gebeurd nu vaak genoeg dat de doop slechts als een symbool wordt gezien, als iets zonder daadwerkelijke kracht!

Als we gedoopt worden is dit een geestelijk graf waar onze oude mens definitief begraven wordt, net zoals Christus voor ons stierf en weer opstond na drie dagen. In de geestelijke wereld vind er een definitieve scheiding plaats waardoor de satan zijn grip op ons kwijtraakt. Het verhaal van het volk Israël die eerst door de rode zee moest gaan om de farao definitief van zich af te schudden is een schitterend beeld hiervan!

Als mensen tot bekering en geloof kwamen in de Bijbel werden ze vaak dezelfde dag nog gedoopt, hier zaten dus geen maanden tussen wat nu wel eens gebeurt. Laten we de leer van de doop niet verwateren maar laten we actief zijn in onze prediking net zoals Petrus op de Pinksterdag:

En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.
Handelingen 2:38 HSV

Aanbevolen boeken:

– De doop van Derek Prince
– De pijlers van het christelijk geloof van Derek Prince
– De kracht van de waterdoop van Tom de Wal